Braadworsten zijn goedkoper dan chipolata

afbeelding worsten bakken
afbeelding worsten bakken

Ervaringen van inleefweek met beperkt budget

In de recentste nieuwsbrief verscheen een stukje ervaringsverslag. Hier nemen we het hele verhaal op.

Verloop

Na jarenlang ons in te zetten voor vzw Gandalf die vakanties organiseert voor gezinnen die in armoede leven, vonden we het een uitdaging om niet alleen empatisch te luisteren, maar ook eens te ondervinden wat het is bij elke eurocent die je uitgeeft na te moeten nadenken. We trokken onze tieners over de streep, al vond vooral de jongste het wel een enge gedachte. Hoe dichter de datum kwam, ze de richtlijnen aan het prikbord las en herlas, hoe ongeruster ze werd. Bang om op het einde van de week geen geld meer te hebben om eten te kopen. Om haar gerust te stellen, maakten we dag 1 samen met haar een menu op voor de ganse week en gingen met het rekenmachine op zak boodschappen doen. Dat menuutje maken is een goed hulpmiddel geweest om de uitgaven te plannen en te beseffen dat we de week wel zullen rondkomen en lekker koken vooral zit in variatie brengen. Al schuwden we wel de dure ingrediënten. De inkopen werden quasi allemaal gedaan in 1 keer. Deze week werd waar mogelijk niet met de kaart betaald, maar cash het huishoudbudget mooi verdeeld over onze 2 geldbeugels. We wilden overzicht houden.

De ganse week was er één van afwegen en springen. Dit doen we toch !
Zo kwam de zeescouts kalenders verkopen. Hebben we helemaal niet nodig, maar we hebben een hart voor de jeugdbeweging. Dus dan toch maar. De moeder van een collega is gestorven. Gaan naar de begrafenisdienst betekende autoverbruik en offerande geld verrekenen. Tja dus toch maar, er zijn was belangrijker. Of het gsm belkrediet was uitgerekend deze week op. Opladen of uitstellen. Uitstellen is geen keuze, dat is een beetje valsspelen. De verzekeringspapieren van een sportongeval lijken niet in orde te komen. Wéér een postzegel, maar als het in orde komt is dit wel €80 extra binnen paar weken. De moeite om te fietsen voor een bewijsstuk en deze asap te bussen.
Maar het drankje na de basketmatch dat doen we niet. Gewoon naar huis gaan kan ook, de match was boeiend genoeg. En het zakgeld van de tieners moet ook even wachten. Zo voelen ze ook dat niets vanzelfsprekend is, altijd en overal.

De waarde van wat we gratis konden gebruiken steeg, beetje onnozel gevoel misschien. De eitjes van de kippen werden creatiever dan anders verwerkt, de appelboom belandde als taart en WAP in onze mond. Niet dat dit anders niet gebeurde, maar nu apprecieerden we dit meer. Het restje brood dat terug mee was van de zeilpicknick, smaakte meer dan lekker en tot de laatste kruimel werd dit benut. Al kan het ook aan de broodkwaliteit gelegen hebben. Meer uit noodzaak dan dat er tijd was, werd er gekookt en gebakken : zelf brood maken, pudding, taart, … Het was een manier om spaarzaam toch een feestgevoel te geven aan de week.

En toen kregen we het bericht dat onze verwarming (fictief) kapot was. Dat is altijd een moment van vloeken. Een pull meer aandoen, een warmwaterkruik, de oven extra open laten staan na gebruik, een warm bad nemen, thee drinken… allemaal kleine comfort oplossingen waarmee je de winter niet doorkomt. Dat beseffen we best, maar nu holderdebolder de installateur opbellen kon geen rechtdoor beslissing zijn. Zelf al komt de factuur maar enkele weken later, het duurt ons zeker langer om van dit karig budget nog een deeltje extra te sparen om deze man/vrouw eerlijk te betalen. Beneden hebben we alvast nog een houtvuur. Maar uitgerekend woensdag stond de krant vol van hoeveel fijn stof dit wel genereert. Hoe milieugevoelig we ook proberen te zijn, op dat moment leek de keuze tussen koud blijven hebben of een kleine bijdrage voor zuiverder lucht niet in balans.
En toen werd het echt. De waterkoker begaf het. De blender ruikt naar oververhitting. Alsof het hét weekje was. Gelukkig, zonder lukt ook. De garantiebonnen worden opgezocht. Nu alleen nog hopen dat deze ook aanvaard worden, want met de kleine lettertjes ben je nooit gerust.

Veel sneller dan verwacht kunnen we bij de specialist terecht met één van de kinderen. Beetje te snel. Eigenlijk zit ik met een platte portemonnee. De € 63 zit er nog niet voor helft in. Een derde betalerssysteem kan ik niet voor een weekje inroepen. Met plezier ga ik in op het voorstel om dit bedrag over te schrijven. Zo krijg ik even respijt om het ereloon te betalen wanneer ik weer ten volle mijn bankkaart kan gebruiken. Het is een systeem zoals een ander. Ik voelde wel even wat het betekent, je gezondheid aan de kant te laten staan uit schrik voor de kosten die daaraan verbonden zijn.

De week loopt ten einde. Het feest met de WAP moet nog komen. Braadworsten zijn goedkoper dan chipolata. Gek dat ik daar nog nooit bij stilgestaan heb. En zo besef ik meer dan vroeger hoe prijsbewust je begint te denken als je elke cent telt.

De oudste dochter komt van ‘t kot. Deze week met € 6,30 toegekomen al zegt ze er niet bij hoe goed ze bevoorraad werd door haar oma met sneetjes brood voor in de diepvriezer, balletjes in tomatensaus, een bulger stoofpotje en van thuis uit nog een lading fruit en groenten van de markt. Dit is natuurlijk ook een manier. Elke gratis maaltijd geeft ruimte voor andere zaken. De spotgoedkope ritjes met campuskaart voor € 2,08 vergeet ze er wel nog bij te vernoemen.

De inleefweek loopt ten einde. De eindafrekening wordt gemaakt. Tikkend op het rekenmachine zien we dat we net binnen ons budget gebleven zijn. We hadden voorgenomen om dit tot zaterdagmiddag vol te houden in de hoop dat we nog een restbedragje hadden voor ons middagmaal. Het zal een maaltijd moeten worden van € 3.66 voor ons hele gezin. Pannenkoeken misschien ? Altijd feest en met 2 kippen in de tuin hebben we tenminste al 1 ingrediënt gratis.

Het bijzonderste van al is dat we gewoon verder functioneerden, ons werk- en schoolleven oppakten, aan en af reden, plezier maakten, actualiteit volgden, erbij hoorden … maar er toch in de beslotenheid van ons huis gesprekken, berekeningen en afwegingen plaatsvonden waar andere niets van wisten. Achter hoeveel deuren is dit tafereel herkenbaar ? Week na week, maand na maand …

In bewondering, familie Vanderbeck-Vandendriessche

 

foto: https://unsplash.com/@thedmcsa

Budget € 160,- 2 volw & 2 tieners + € 10 1 kotstudent beperkt thuis = € 170

Uitgaven synthese
voeding € 108.54
culturele activiteit € 5
acties € 10
vervoer € 20.40
communicatie € 16
diverse € 6,40
= totaal € 166.34

One thought on “Braadworsten zijn goedkoper dan chipolata

  1. Van goedkope braadworsten naar een zeer voordelig spaghettifeest op 26/02 (10 euro voor spaghetti à volonté) ten voordele dan nog es van Gandalf. Da’s knap, toch!

Comments are closed.